ABT-ს მიერ დახვეწილი Audi TT Turbo
Audi-ს TT-ს გამოჩენისთანავე ყველა ავტომოყვარული შოკში ჩავარდა, რადგან ამ კომპანიას მუდამ თავისი ელეგანტური სტილი გააჩნდა, ხოლო აღნიშნული მოდელი კი სრულიად განსხვავებული დიზაინის მქონე გახლდათ.
2-ადგილიანი „კუპე“ საკმაოდ მომხიბვლელი იყო, მისი სპორტული ხასიათი პირველივე შეხედვისას აშკარა ხდებოდა. 1998 წელს მსგავსი ფუტურისტული ვიზუალის მქონე ავტომობილი გერმანელებისგან საკმაოდ დიდი იშვიათობა იყო. მიუხედავად ძალიან მცირე ზომებისა, ავტომობილი შესაფერისად მსუბუქი არ გამოვიდა, თუმცა მის სამოდელო სიაში ბევრი მძლავრი ძრავა მოიპოვებოდა. ეს ავტომობილი შედარებით სხარტი და მოქნილი Audi A4 იყო, რადგან ყველა ძირითად დეტალს მისგან იზიარებდა.
დღეს ჩვენი ყურადღება გერმანული ტიუნინგ კომპანიის, ABT-ს მიმართ იქნება მიპყრობილი, რომელმაც Audi TT-სგან ნამდვილი მონსტრი შექმნა. მიუხედავად იმისა, რომ აღნიშნულ მოდელში ყველაზე მძლავრი აგრეგატი 3.2-ლიტრიანი V6 იყო, ტიუნინგ კომპანიამ 1.8-ლიტრიანი და 4-ცილინდრიანი ტურბოდაბერვის მქონე ძრავა აირჩია. მოდიფიცირებული შემშვები და გამშვები სიტემის ხარჯზე ძალა კიდევ უფრო გაზარდეს, აგრეთვე სტანდარტული ტურბო უფრო ძლიერით შეიცვალა და ძრავის მართვის კომპიუტერი შესაბამისად დაპროგრამირდა, საბოლოოდ მას უჟანგავი მეტალისგან გამონაბოლქვის სისტემაც დაუმონტაჟეს და ABT-ეს Audi TT ჯამში 310 ცხენის ძალას გამოიმუშავებდა. ავტომობილი საკმაოდ ძლიერი გამოვიდა, ძრავა უკვე 400 ნიუტონს გამოიმუშავებდა და 100-მდე 6 წამში ჩქარდებოდა. კომპანიამ იგი 18-იანი ულამაზესი დისკებით აღჭურვა, Quattro სისტემა კი საფართან იდეალურ მოჭიდებას უზრუნველყოფდა.
ავტომობილის ინტერიერი და ექსტერიერიც შეცვალეს. გარედან უამრავი სპოილერი და ABT-ს ლოგო ჰქონდა დამატებული. ყველაზე მეტად თვალშისაცემი საქარე შუშის ერთი საწმენდია, რაც ამ მოდელის სარბოლე ვერსიიდან აიღეს. დაკიდების სისტემის სრულად რეგულირება იყო შესაძლებელი, აგრეთვე სამუხრუჭე სისტემაც მეტად იყო დახვეწილი.
ინტერიერში 2 Recaro-ს სავარძელი და ბევრი ალკანტარა, ABT-ს ლოგოები აქაც დომინირებდა. ტიუნინგ კომპანიამ აღნიშნული მოდელის Roadster-ის ვარიანტიც გამოუშვა.
ეს ავტომობილი 2000-იანი წლების დასაწყისისთვის ნებისმიერი გემოვნების მქონე ავტომოყვარულისთვის საოცნებო იყო, მას Pocket Rocket-ს ხშირად ეძახდნენ და ამ ზედმეტსახელს სრულად ამართლებდა.
